เนื้อหาโดยสังเขป

บุตรธิดาแห่งดวงดาว บทวรรณศิลป์จากการทำงานช่วงทศวรรษหลังของเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ที่ได้รวบรวมเอาความนึกคิดของผู้เขียน ไปจนถึงห้วงอารมณ์ความรู้สึกของตนเองในช่วงแรกชรากำลังมาเยือน ราวกับความตระหนักรู้บางอย่างที่ผู้เขียนค้นพบจากความผิดพลาดของตนเอง กระทั่งนำไปสู่การให้อภัยตนเองในท้ายที่สุด อาจกล่าวได้ว่าเสกสรรค์ ประเสริฐกุล เป็นบุคคลผู้แข็งกร้าว โดยเฉพาะแข็งกร้าวกับตนเอง ความเป็นลูกผู้ชายที่ถูกปลูกฝังมาแต่วัยเยาว์ ตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นเด็กวัดจากบ้านนอก ได้เฆี่ยนตีและสร้างกรอบให้เขาต้องเข้มงวดกับตนเองมากกว่าที่ควรจะเป็น กระทั่งมันได้สร้างบาดแผลให้เขาและคนรอบข้าง จนกลายเป็นความทนทุกข์ภายใน และหนังสือเล่มนี้ ก็เป็นบันทึกบทเรียนที่ผ่านมาเหล่านั้น