เนื้อหาโดยสังเขป

ในวันที่เธอพ้นโทษออกมา หลังจากถูกตัดสินให้ต้องจำคุกเป็นเวลา 3 ปี 6 เดือน โดยที่เธอไม่ได้กระทำความผิด แต่สังคมก็พิพากษาให้เธอเป็นคนบาป กลายเป็นคนขี้คุกอย่างไม่มีเงื่อนไข ชีวิตนอกคุกจึงเหมือนอยู่บนทางตัน ไร้โอกาส ขาดจุดหมาย ไม่มีใครให้พึ่งพิง เธอจึงตัดสินใจกลับเข้าสู่วงจรเดิมอีกครั้ง ตามคำชักชวนของนายหน้า เพียงหวังว่าจะได้เงินสักก้อนจากการขายบริการมาเป็นทุนรอนในการสร้างเนื้อสร้างตัว เธอตัดสินใจไปผจญชีวิตอีกครั้งที่เกลั้ง สิงคโปร์ แหล่งรวมโสเภณีทั้งสาวแท้และสาวเทียมระดับนานาชาติที่โด่งดัง แม้เธอจะผ่านสมรภูมิมาแล้วหลายประเทศ แต่การทำงานที่เกลั้งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ประการใด เพราะกฎหมายที่เข้มงวดทำให้เธอต้องวิ่งหนีตำรวจที่ออกกวาดล้างโสเภณีไม่เว้นแต่ละวัน และที่ซ้ำร้ายไปกว่านั้นก็คือ การถูกบังคับให้ทำงานมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่เพียงแต่ทำงานประจำอยู่ที่เกลั้งเท่านั้น เธอและหญิงไทยร่วมชะตากรรมต้องถูกนายหน้าพาไปตระเวนขายบริการให้กับคนงานตามโรงงานและสถานที่ก่อสร้างต่างๆ ราวกับพวกเธอเป็นเพียงสินค้าที่เขาจะเอาไปเร่ขายให้กับใครเมื่อใดก็ได้ นี่ยิ่งเป็นการตอกย้ำให้เธอรู้สึกไร้คุณค่า ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์อย่างสิ้นเชิง เรื่องราวด้านหนึ่งที่เธอถ่ายทอดออกมา จึงเป็นการเปิดโปงให้เห็นถึงความเอารัดเอาเปรียบของนายหน้าในขบวนการค้ามนุษย์ที่ไร้ความปรานี หวังเพียงแต่จะสร้างตัวจากเลือดเนื้อของผู้อื่น แต่อีกด้านหนึ่งเธอก็ฉายภาพให้เห็นถึงมิตรภาพ ความมีน้ำใจระหว่างกันของโสเภณีที่ต้องใช้ชีวิตระหกระเหินเป็นผีเสื้อราตรีพลัดถิ่นอยู่ในต่างแดนได้อย่างงดงาม ทำให้เราได้สัมผัสทุกรสชาติชีวิตของผู้คนในแดนสนธยาผ่านการบอกเล่าอย่างตรงไปตรงมาของเธอ